Spreken in vreemde talen
Onlangs sprak ik iemand die elk jaar naar Frankrijk ging met vakantie. Frankrijk is een prachtig land en het is niet ver. Ik ben weleens op de fiets naar Frankrijk geweest vanaf Friesland en weer terug. Dus zover is het niet. En hij kon zich redden in het Frans. Hij sprak het niet vloeiend maar kon een gesprek aanknopen met een Fransman. ”En,” zei hij: ”Wat je dan ontdekt dat het zulke aardige en behulpzame mensen zijn.”
Dat is nog eens een ander geluid dan wat je heel vaak hoort. Ik meende dat het Annemarie Jorritsma was die zei, toen ze nog minister was, dat Frankrijk een mooi land was, alleen moesten er geen Fransen wonen. De ervaringen van deze man waren dus het tegenovergestelde en het verklaart ook waarom de ervaringen van anderen zo negatief zijn, namelijk de taalbarrière. De meeste Nederlanders spreken amper of helemaal geen Frans en dus verloopt de communicatie maar heel stroef en ervaren we Fransen als stroeve mensen.
Als je een andere taal spreekt dan vallen er muren weg en gaat er een wereld voor je open. Maar het kost wel heel veel moeite om een andere taal te leren. Je moet er woordjes voor leren, grammaticaregels leren en toepassen en heel veel lezen, luisteren en praten, vooral praten in die taal. Doodvermoeiend, maar dan leer je toch echt wel wat. Spreken in de taal van de ander maakt dat je toegang hebt tot die ander.
Maar dat hoeven de leerlingen van Jezus allemaal niet te leren op de eerste Pinksterdag. Zij beginnen te praten en iedereen die komt kijken wat er aan de hand is bij dat het huis, hoort hen praten in hun eigen taal. En ze komen vanuit het hele Romeinse Rijk en in dat rijk worden ontzettend veel verschillende talen gesproken. En ieder hoort hen spreken over de grote daden van God in hun eigen taal. Daar staat zelfs een woord dat lijkt op een woord dat wij ook gebruiken in onze eigen taal: dialektos. Ieder hoort hen spreken in hun eigen
dialect.
Het dialect, is dat niet de taal van het hart? God spreekt tot ons, in ons eigen dialect, van vergeving en genade, want daar komen de grote daden van God toch op neer. In onze eigen taal wil God spreken want dat doen we toch het liefst. Dan is ons hart te bereiken en dat maakt ons zacht en toegankelijk. Dan zijn we niet anders dan de Fransen.
Ds. Marco Roepers
Reactie plaatsen
Reacties