Zaterdag 14 juli was er een concert in de Lambertuskerk in Arum. Het was een prachtig concert van Arjan Breukhoven op het kerkorgel en Patrick Curfs op saxofoon. Dat is een ongebruikelijke combinatie. Het kerkorgel wordt vooral vereenzelvigd met klassieke muziek en de saxofoon met lichte muziek. En dat was precies wat wij kregen. Wat klassieke stukken en lichte muziek die allemaal heel toegankelijk waren.
Het begon met May Way, dat heel bekend geworden is door Frank Sinatra. Dat vormde de aanzet voor de rode draad van het concert. Ze verbonden de muziek die ze speelden met elementen uit hun levensverhalen. De organist kon niet om Bach heen en speelde Toccata en Fuga e-moll, dat waarschijnlijk het bekendste orgelstuk van Bach is. De saxofonist speelde samen met de organist. Het klonk prachtig en emotioneel.
Ook bijzonder is hoe de organist, vermoedelijk met een tongregister, de melodielijn van de saxofoon naspeelde en hoeveel het er op leek qua klankkleur. Ook Music van John Miles werd gespeeld op het orgel. En samen speelden ze muziek van Haydn en Boëllmann. Ik genoot met volle teugen en ook de rest van de aanwezigen die niet in hele grote getale op het concert waren afgekomen. Toch was het muzikaal zeer geslaagd.
Ook bijzonder was het stuk gebaseerd op ’Ik ga slapen, ik ben moe’, wat Breukhoven schreef voor zijn vader op het sterfbed. Nog veel meer is er over het concert te vertellen, maar ik laat het hierbij. Wat mij betreft voor herhaling vatbaar.
De suggestie ging al uit van de titel van meditatie in dit It Krúspunt: Dominees-vakantie-lied. Ook ik ga op vakantie. In die tijd kunt u zich bij calamiteiten wenden tot de wijkouderling.
ds. Marco Roepers
De houten hersenbreker>>>>
Reactie plaatsen
Reacties